- παραχορδή
- ηστη βυζαντινή μουσική, η μεταβολή που γίνεται σε ένα άσμα με τα φθορικά σημεία τών ήχων.[ΕΤΥΜΟΛ. < παρ(α)-* + χορδή. Η λ. μαρτυρείται από το 1886 στον Α. Σπαθάρη].
Dictionary of Greek. 2013.
Dictionary of Greek. 2013.
παραχορδή — η όρος της βυζαντινής μουσικής … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
ГЛАС — [греч. ἦχος, букв. звук, молва, мелодия, напев; лат. tonus, tropus, modus; арм. ձայյճ; груз. ჴმა(?)ბულლეტ или ხმა; сир. qâl], элемент осмогласия (октоиха), интонационно мелодической организации традиц. систем церковного пения в христ. культурах… … Православная энциклопедия